In 2000-2001 kwam SSC dus terug uit de eerste klasse en mocht het in de Zeeuwse competitie gaan proberen. SSC maakt een aardig seizoen door en won een omstreden periode, de KNVB had een rekenfout gemaakt waardoor SSC 3 punten minder had aan het einde van de competitie, maar nadat alles was uitgezocht en rechtgezet mocht SSC dus gaan voetballen voor promotie naar de eerste klasse. De tegenstander was Veere.
Thuis eindigde het duel in 1-1, en uit eindigde het in 2-2 en SSC won na strafschoppen. Veel spelers van Veere zullen na het duel met SSC een slechte nachtrust hebben gehad. Hoewel Veere zaterdag niet de vorm tentoonspreidde als in de eerste ronde van de nacompetitie tegen De Zwerver, kreeg het toch legio mogelijkheden om zich te plaatsen voor de finale. Het ontbrak de ploeg op de beslissende momenten echter aan rust en aan een koele kikker die de trekker kon overhalen.
Zo had Veere het niet hoeven laten aankomen op strafschoppen. Halverwege de tweede helft schoot René Schreuder met een schitterend afstandschot de 2-1 op het scorebord, waarna SSC niet meer bij machte leek om terug te vechten. Vlak voor tijd kreeg Jimmy Bruurmijn achter zo veel tijd en ruimte, dat hij met de rug naar het doel de bal wel tien seconden aan de voet kon houden. Uiteindelijk kapte hij zich vrij en schoot de bal verwoestend hard tegen de touwen: 2-2.
En ook in de strafschoppenserie had Veere het kunnen afmaken. Tot drie keer toe bracht de vertrekkende doelman Mohammed El Bekkaoui zijn ploeg in gewonnen positie, drie keer faalde echter een teamgenoot. Renato Dijkstra had de reguliere serie al kunnen beslissen, maar invaller-doelman Eric Kuijsten koos - na een bijzonder korte aanloop van de Veere-speler - de goede hoek. Toen de ploegen om en om vanaf elf meter moesten aanleggen, kreeg Abdoe Ben Khedda bij de zestiende strafschop de kans om de strijd te beslissen. Ook nu was Kuijsten spelbreker en hij was dat opnieuw bij de twintigste van Sebastiaan Traas. De doelman zag zijn eigen inzet (de negentiende) gestopt door El Bekkaoui, maar herstelde zijn fout zelf. De strijd werd beslist bij de 26e penalty. Jimmy Bruurmijn had de bal hard tegen de touwen geschoten, waarna Khaled Boufrahi Kuijsten op zijn weg vond.
De teleurstelling aan Veere-kant was groot. De ploeg had na twee competitiezeges gerekend op een derde succes tegen SSC. Vergeten was de schitterende actie van Lionel Lord in de eerste helft, die de halve defensie van SSC doldraaide en vervolgens de keeper verraste met een schot in de korte hoek. Vergeten was ook het zondagsschot van René Schreuder in de 73e minuut, dat Veere naar de finale leek te brengen.
,,Volgende week was ik geschorst en ik dacht die jongens met dat doelpunt iets gegeven te hebben``, overzag René Schreuder dat prachtige moment. ,,Maar we waren net niet scherp genoeg. En toch wisten we wat ons te wachten stond. Die spelers van SSC zijn net Duitsers. Ze gaan tot de laatste seconde door.`` Achteraf gezien was de zege van SSC verdiend, vond ook Schreuder. De Brabanders hadden de nacht voor de wedstrijd tot half twee gefeest, omdat doelman Carlo Kuijsten (de broer van de invaller) getrouwd was. Er waren vele glazen bier genuttigd, verzekerde elke SSC`er, maar daar was een halve dag later niets van terug te zien. Voor rust kreeg de ploeg uit Sprang-Capelle al de beste kansen en na de hervatting werd Veere zelfs enige tijd vastgezet op eigen helft. Van meer voetballend vermogen bij de Walcherse ploeg, zoals in de heenwedstrijd in Sprang-Capelle (1-1), was nu geen sprake.
Mentaliteit
,,Hadden wij ook maar gefeest``, sprak René Schreuder verbitterd. ,,Bij dit soort wedstrijden gaat het er niet om of je om tien uur of om drie naar je bed gaat. Het gaat erom dat het in je kop goed zit. Je moet de mentaliteit hebben om te knallen en die had SSC vandaag wel en wij niet.``
SSC moest nu op neutraal terrein aantreden tegen Dinteloord. Het is al weer enige jaren geleden, dat de Dinteloorders De Pagter en Roodenburg bij elke tegenstander gevreesd waren om hun effectiviteit. Scorend aan de lopende band waren zij de schrik van elke verdediging. Volgens insiders zit 'de sleet' er nu een beetje op. Maar tegen SSC'55 bewezen beiden het neusje voor de gouden treffer nog niet kwijt te zijn. Beiden droegen met een doelpunt bij aan de verdiende zege van de geroutineerde eersteklasser. En toch had het allemaal heel anders kunnen lopen. SSC, dat onbevreesd het duel aanging, was het eerste half uur heer en meester. Met drie opgelegde kansen en nog een handvol mogelijkheden. De eerste echt open kans al in de eerste minuut.
Maar het is een ijzeren wet in het voetbal, dat wie zo slordig met de kansen omspringt, zichzelf tegen komt. Zo ook SSC. Na een dik half uur een volkomen mislukte vrije trap van Dinteloord. Maar wie stond er klaar om de afvallende bal op te pikken en in het doel te deponeren? Jawel, meneer De Pagter. Vijf minuten later al was het 2-0. Waarbij de invaller-doelman van SSC Eric Kuijsten niet vrijuit ging. Gelopen koers dus? Nee, zo leek het. Want een minuut na rust vond SSC de aansluiting via een door Henri Timmermans onberispelijk genomen strafschop. Maar de vreugde was van korte duur. Negen minuten later was het Roodenburg, die uit een vrije trap van rechts hard en onhoudbaar inkopte. Een juweel van een doelpunt. Dat was meteen de genadeslag voor SSC. Dat nog wel tegensputterde, maar geen overtuiging meer in zijn spel kon leggen. Het sterke collectief van SSC, dat de Sprang Capellenaren op de drempel van de eerste klasse had gebracht, was ditmaal niet opgewassen tegen Dinteloord, dat jarenlange ervaring uit die eerste klasse meebracht. En daarmee zich opnieuw veilig stelde.
Het seizoen 2001-2002 was een matig seizoen voor SSC'55. SSC draaide mee als redelijke middenmotor, en kon geen periode afdwingen. De trainer Ron Laros die de successen Dick Stuy van den Herik moesten doen vergeten slaagde er niet in om SSC draaiende te krijgen. De trainer vertrok voor het einde van het seizoen. De trainer voor het volgende seizoen was inmiddels bekend, dit zou Ton Blom worden.
Dit was het seizoen waarin de A-junioren beslag legde op de zilveren molen. Het prestigieuze zilveren molen-toernooi werd al jaren georganiseerd bij zusterverniging NEO '25. Na 3 maal achtereen de zilveren molen te hebben gewonnen werd de wisselbeker - de molen - samen met de penaltybokaal meegenomen naar SSC.
2002-2003 was een seizoen om snel te vergeten. Net als vorig seizoen draaide SSC matig, wat er dit seizoen voor zorgde dat SSC het grootste gedeelte van het seizoen in de degradatie zone meedraaide. Na de winterstop leek er een keerpunt te komen SSC begon meer punten te pakken, maar dit bleek schijn. SSC leek gedoemd te zijn om te degraderen maar door een miraculeuze eindsprint zorgde ervoor dat SSC alsnog op de zevende plaats terecht kwam. Dit seizoen was ook plaatsgenoot sv Capelle gepromoveerd, een echte derby. Beide keren dat SSC moest aantreden tegen Capelle beten ze in het stof en verloren.
2003-2004 na een seizoen waar het eigenlijk niet slechter kon gebeurde het geen wat vorig jaar al had kunnen gebeuren. SSC'55 degradeert voor het eerst sinds 10 jaar weer naar de derde klasse. In een seizoen waar beide keren van sv Capelle werd gewonnen leek dit de enige ploeg waar SSC'55 zich voor op kon laden. Volgend seizoen in de derde klas bouwen aan een nieuw elftal.
2004-2005 Dirk van der Wiel heeft het roer overgenomen van Tom Blom. SSC'55 start voorvarend en gaat als winterkampioen de winterstop in. Ook na de winterstop lijkt niets SSC'55 nog te kunnen weerhouden om kampioen te worden. Tot een kleine 10 wedstrijden voor het einde blessures en schorsingen SSC'55 punten gaan kosten. De enige ploeg die SSC'55 nog bij had kunnen houden was NOAD'32 die het gat van 12 punten al had verkleind tot 4 punten. In het onderlinge duel in de Vrijhoeve kreeg SSC'55 een ongenadig pak slaag van NOAD'32. Het werd 0 - 6 en daarmee naderde NOAD'32 tot op 1 punt. Met nog 2 wedstrijden te spelen moest SSC'55 twee maal winnen en dan was het kampioenschap een feit. SSC'55 verspeelt de week erop 2 kostbare punten tegen Sparta'30. In de laatste minuten wordt een 0 - 1 voorsprong weg gegeven. NOAD'32 wint nipt met 2 - 3. De winnende treffer valt in de blessuretijd. De laatste wedstrijd is dan thuis tegen GDC en er moet gewonnen worden. NOAD'32 gaat in een direct duel tegen Rijswijkse Boys uitmaken wie er voor de titel gaat, want ook Rijswijk kan bij winst, en verlies van SSC'55 nog de titel pakken. NOAD'32 wint met 1 - 3 ondanks dat Rijswijkse Boys de betere ploeg was en de betere kansen kreeg. SSC'55 wint zelf nog wel met 2 - 0 van GDC maar dit is niet voldoende om het kampioenschap veilig te stellen.
SSC'55 moest voor de nacompetitie aantreden tegen Wieldrecht uit Dordrecht. Wieldrecht wat vorig jaar uit de vierde klasse kwam mocht nu weer aantreden voor promotieduels. In Dordrecht verloor SSC'55 nipt met 0 - 1 terwijl SSC'55 de meeste kansen wist te creëren en het betere van het spel had. Thuis moest dit dan rechtgetrokken worden. Thuis was SSC'55 wederom de betere ploeg en won dan ook verdiend met 2 - 1. SSC'55 had het qua kansen af moeten maken maar liet het op strafschoppen op aan komen. Hier werd met 2 - 4 verloren en het doek valt voor SSC'55. Wieldrecht zou uiteindelijk ook promoveren naar de tweede klasse.
2005-2006 zou SSC'55 samen met Wilhelmina'26 en Sleeuwijk gaan uitmaken wie er zouden gaan promoveren. Al snel bleek dat er geen enkel team was opgewassen tegen Wilhelmina'26. SSC'55 wist heel knap ongeslagen de tweede periode te pakken waarmee play-offs waren zeker gesteld. Zoals verwacht werd Wilhelmina'26 kampioen en mochten SSC'55, Sleeuwijk en NEO'25 gaan uitmaken wie er eventueel zou gaan promoveren. Alle 3 de clubs ontliepen elkaar de eerste ronde en wonnen ook allen hun duels van respectievelijk De Alblas, Groot Ammers en WNC. In de tweede ronde moesten Sleeuwijk en NEO'25 het tegen elkaar opnemen en kwam SSC'55 de kampioen van vorig seizoen NOAD'32 tegen. Na in Wijk en Aalburg de 0 - 0 op het bord te hebben gehouden wist SSC'55 thuis dikverdiend met 3 - 1 te winnen. Sleeuwijk wist NEO'25 uit te schakelen en daarom mochten SSC'55 en Sleeuwijk op het terrein van NOAD'32 gaan uitmaken wie er zou gaan promoveren. Voor een dikke 2000 toeschouwers was het SSC'55 wat overtuigend met 3 - 1 won na een 1 - 0 ruststand. Na twee seizoenen afwezigheid is SSC'55 weer terug in de tweede klasse.
2006-2007 is het laatste seizoen van Dirk van de Wiel bij SSC'55. In een seizoen waar de verschillen enorm klein zijn en waarbij iedereen van elkaar kan winnen. Zo ook SSC, er worden veel punten gepakt tegen de ploegen die na 22 wedstrijden hoog zijn geëindigd. Met name tegen de ploegen die met SSC hebben gestreden tegen degradatie heeft SSC te weinig punten gepakt. Tot aan de laatste speeldag was er nog niet beslist wie er zouden gaan degraderen en wie er kampioen zou gaan worden.
In de derby's tegen sv Capelle pakt SSC dit seizoen 4 punten. Thuis werd er gewonnen met 1 - 0 door een doelpunt van Henri Timmermans in de blessuretijd. In Capelle kwam SSC na een 1 - 0 achterstand langszij en bleef het 1 - 1.
Na één seizoen tweede klasse zakt SSC weer af naar de derde klasse. SSC heeft laten zien dat het voetballend mee kan in deze klasse, maar met voetballen alleen kom je er niet. Doelpunten maken is een probleem bij SSC, want met 22 doelpunten uit 22 wedstrijden is SSC veruit de minst productieve ploeg uit deze competitie geweest. Volgend seizoen zal Arne Koeman aan het roer staan in de derde klasse bij SSC om verder te gaan met de jonge selectie die Arne ter beschikking heeft.
In 2007 – 2008 en 2008 – 2009 kan Arne Koeman SSC’55 niet laten swingen. In het seizoen 2007 – 2008 draait SSC’55 een neutraal seizoen, waar het nog even de billen heeft moeten samen knijpen om de degradatiezone te ontlopen. Doordat er iedere week een andere teamsamenstelling was en door vele wisselingen op het veld waren er weinig automatismen. Tot overmaat van ramp werd uit tegen NEO’25 de eerste nederlaag sinds 25 jaar tegen de zustervereniging geleden. SSC’55 wist deze wrange smaak enigszins weg te spoelen door thuis te winnen.
In 2008 – 2009 gaat het alleen maar bergafwaarts. SSC’55 schommelt tussen plaats 10 en 12 en komt nauwelijks tot scoren. Halverwege het seizoen wordt bekend gemaakt dat het contract van de trainer niet wordt verlengd. 16 december 2008 wordt Arne Koeman op non-actief gesteld. 20 december wordt bekend gemaakt dat Frans van Wijk de nieuwe trainer zal worden voor seizoen 2009 - 2010. Tijdens de nieuwjaarsreceptie wordt medegedeeld dat Albert Bruurmijn de rol van Arne Koeman over gaat nemen. Hij doet dit met glans. Hij zorgt er voor dat SSC in deze klasse blijft, nacompetitie ontloopt en eindigt op een negende plaats.
